Με δύο ξεχωριστές παραστάσεις, το Σάββατο 26 και την Κυριακή 27 Ιουλίου, παρουσιάστηκε στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων η τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη και παραγωγή 5η ΕΠΟΧΗ ΤΕΧΝΗΣ/ARS AETERNA, στο πλαίσιο του 68ου Φεστιβάλ Φιλίππων. Ένα από τα σημαντικότερα έργα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας «συναντήθηκε» με τη ματιά ενός σκηνοθέτη που έχει αποδείξει τη συνέπεια και την τόλμη του στη σύγχρονη ανάγνωση κλασικών κειμένων.
—————————————————————————————-
Κείμενο: Νατάσα Θεοδοσίου
—————————————————————————————-
Με φόντο το άχρονο και όμως τρομαχτικά οικείο σκηνικό ενός κόσμου που παραπέμπει στα σύγχρονα κέντρα εξουσίας, η παράσταση ανέδειξε με καθαρότητα τον Σοφόκλειο λόγο, χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς ή εκβιασμένους συμβολισμούς. Ο σκηνοθέτης ανέγνωσε την τραγωδία ως μια αέναη σύγκρουση ανάμεσα στην εξουσία και την ανθρώπινη συνείδηση, παραδίδοντας ένα έργο πολιτικό, αλλά και βαθιά υπαρξιακό.
Η Λένα Παπαληγούρα συγκίνησε με την ευθύτητα και την εσωτερική ένταση της ερμηνείας της ( ίσως λιγότερο σπαρακτική από το αναμενόμενο) στον ρόλο της Αντιγόνης, ενώ ο Ηλίας Μελέτης απέδωσε έναν Κρέοντα σκληρό και ταυτόχρονα εύθραυστο, φωτίζοντας τις αντιφάσεις της εξουσίας, «κλέβοντας», κατά την άποψή μου, την παράσταση.
Πλαισιωμένοι από ένα άξιο σύνολο ηθοποιών –μεταξύ των οποίων οι Μιχάλης Οικονόμου, Θανάσης Δόβρης, Ιφιγένεια Καραμήτρου, Λίλα Μπακλέση, Λένα Μποζάκη, Γιώργος Νούσης, Βαγγέλης Σαλευρής και Ιώβη Φραγκάτου– οι ερμηνείες υπηρέτησαν με συνέπεια το όραμα της παράστασης.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στη λιτή αλλά εύγλωττη σκηνογραφία και στον ηχητικό σχεδιασμό που απέδωσε με επιτυχία την ατμόσφαιρα ενός μεταπολεμικού κόσμου σε κρίση. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στο ψυχρό φως των προβολέων και στη ζεστασιά της ανθρώπινης φωνής, ανάμεσα στα «ατσαλάκωτα» κοστούμια της εξουσίας και στην περιθωριοποίηση, αποτύπωσαν με σαφήνεια το κεντρικό δίπολο της τραγωδίας: το δίκαιο της Πολιτείας έναντι του ηθικού δικαίου.
Η παράσταση δεν αρκέστηκε σε μια τυπική ανάγνωση του αρχαίου δράματος. Ο Μουμουλίδης εστίασε στη διαχρονικότητα της σύγκρουσης, κάνοντάς την να αγγίζει το σήμερα με επείγοντα τρόπο. Ο Κρέων δεν είναι μόνο ένας τραγικός ήρωας της αρχαιότητας, είναι κάθε μορφή εξουσίας που φοβάται τον αντίλογο. Η Αντιγόνη δεν είναι μόνο μια ηρωίδα της μυθολογίας, είναι κάθε φωνή που επιλέγει να σταθεί όρθια απέναντι στην αυθαιρεσία, ακόμα και με τίμημα τη σιωπή του θανάτου.
—————————————————————————————-
Φωτογραφίες: Λάσκαρης Τσούτσας
